He he, eindelijk gaat het wat beter.
Het spugen is nu iets minder, ik stond de hele dag en ook ‘s nachts voeding uit de vloerbedekking te halen.
Ja, en dan de rest nog, bed en lamp en hemel en etc, echt overal zat het elke keer.
Ach ja, virusje mee gekregen van het ziekenhuis.
Maar nu is het spugen gelukkig minder, en houd hij zijn voeding en medicijntjes wat beter binnen.
Of het komt omdat ik zijn bed "spuugproof"" heb gemaakt weet ik niet, maar prettig is het wel.
En lachen dat ons kereltje doet.
Hardop schaterlachen zelfs.
Vanmiddag gaf hij zelf aan dat hij graag naar zijn bedje wilde.
Hij begon te huilen en toen wij hem naar zijn kamertje brachten begon hij te lachen en vond het heerlijk dat ik hem in zijn bed legde, lief he.
En daar ligt hij nu nog het is bijna half 3.
Hij krijgt zo zijn voeding en medicijntjes, en Martin past even op ik ga naar de kapper.
Hmmmmm heerlijk.