zondag, november 20, 2005

Naar huis ?????????

Tja, het gaat best goed met Tim, wel heeft hij nog last van die bacterie in zijn darmen.En de bacterie in zijn keel, de stafylokokken. Dat is een ziekenhuis bacterie die je vanzelfkwijt raakt als je daar niet meer bent. Nou fijn toch ?.Wij zijn met weinig al tevreden hoor. Tim gaat morgen misschien naar 0,5.Het ligt aan de bacterie hoeveel last hij daar nog van blijft houden.En........de verpleging heeft het de laatste dagen steeds over "naar huis gaan" .Omdat wij al zoveel zelf doen, hebben zij zoiets van ; waarom gaat Tim niet gewoon lekkernaar zijn eigen bedje thuis, bij zijn ouders.Tja..........slik.Normaal gebeurt dat pas als hij op o,o5 zit en niet bij 0,5 !!.Hij komt dan met de hele stellage die hij daar om en in zijn bed heeft met monitor en zuurstof naar huis.Tja.........weet nog niet hoe wij dat vinden. Je hoopt dat je hem gezond thuis gaat krijgen.Wij hebben nog zo gezegd ; de volgende auto is pappa's auto.Maar dat gaat dan dus weer een ambulance worden.Dit keer dan wel zonder toeters en bellen, maar toch.En een verpleegkundige over de vloer.De brandweer komt kijken of het brandveilig is voor de zuurstofflessen.Verzekering regelen voor de zuurstof. Het is duidelijk dat wij dat nog even over ons heen moeten laten komen..............

vrijdag, november 18, 2005

Heerlijk slapen, diep onder de dekens

Onder de lakentjes die oma speciaal voor het ziekenhuis heeft gemaakt.

Weer een stap vooruit

Tim is deze week van 0.7 naar 0,6 gegaan.
Ook groeit hij zoals het moet en heeft gelukkig nog geen last van de virussen die op dit
moment in het ziekenhuis zijn.

Het mrsa virus, rs-virus en het buikgriepvirus .
Wel heeft onze man een bacterie opgelopen, dat beestje zit nu in zijn darmen.
En is vreselijk besmettelijk.
Maar Tim heeft daar niet zoveel last van dat valt erg mee, en het beestje verdwijnt
vanzelf weer. De verpleging heeft daarom grote witte schorten aan en wij moeten goed na het verschonen van Tim onze handen wassen. Met zeep en alcohol etc.

zondag, november 06, 2005

Badderen

En lekker doezelen na het badderen
In badje keuvelen en lachen
Dit is de eerste keer dat oma mij vast mag houden.
Eerder was niet mogelijk ivm infectie en bacterie gevaar.

Zondags


Op zondag gaan wij meestal na 15.00 uur naar Tim.
En blijven daar dan de hele dag, wij vermaken ons prima.
Knuffelen met ons mannetje, zijn bedje verschonen.
Ondertussen even een krantje lezen of koffiedrinken
Eten in ons immidels vertrouwde restaurant (personeels restaurant) van
het ziekenhuis.
En dan is het zomaar weer avond.

Go with the flow Tim !

Het gaat prima zo met ons ventje.
De verpleging leert hem nu eindelijk kennen. Er zijn een aantal gesprekken geweest waarin het woord "communicatie" veelvuldig ter sprake kwam. Maar goed, wij hopen dat het nu beter gaat en wij met een beter en vertrouwd gevoel 's avonds de afdeling weer kunnen verlaten.
Ook de arts heeft nu zo langzamerhand in de gaten wat voor "boter hij in zijn kuip" heeft.Hij zit nu ook bij de gesprekken die wij met hun hebben over Tim zijn situatie.
En het is goed zo, beter zelfs. Kwestie van even aan elkaar wennen, even ruiken en snuffelen zullen wij maar zeggen.

Wij dachten dat het snorren de laatste stap was, maar dat is dus niet zo, jammer genoeg.
Tim krijgt nu zuurstof "uit de muur " , dat noemen ze dus Low flow, het snorretje noemen ze Low flow air.
Oke, dat viel dus tegen. Kerstdagen is dus nu niet meer in zicht.
De low flow moeten ze in 7 stappen afbouwen, en dat afbouwen doen ze per week of per 2 weken. En dan moet Tim nog kunnen laten zien dat hij dat kan. Dus reken zelf maar uit hoe vreselijk lang dat nog gaat duren.

Ondertussen is Tim zijn bedje wel eens "zat". Hij wil wat meer actie. Vaak ligt hij rustig in zijn bedje te kijken naar buiten, of naar muziek te luisteren van een van de speeldozen op de kamer.
Maar tegenwoordig leggen ze Tim ook vaak 's morgens in een wippertje in de box. Met een speelrekje voor zich waar een spiegeltje bij zit en een paar Nijntjes aan hangen. Dat vind hij gelukkig intressant en vermaakt zich dan
prima Daarna wordt hij moe en leggen ze hem weer in bed.
Het is gewoon een heerlijk lief mannetje met een erg hoog knuffel gehalte.
Ach, wij komen er wel.