woensdag, december 27, 2006

Klemmetjes op de kastjes, Heerlijk !!!!!!.

Euh............., opa die klemmetjes die je nu op de kastjes hebt gemaakt, die moeten er wel af hoor, anders krijg ik de kastjes niet meer open. Begrijp je ?.



Kijk zoals deze, die is echt wel stom.


Ja, nee gaat niet goed hoor opa, zo draai je het schroefje erin en hij moet eruit !.

vrijdag, december 22, 2006


Wij wensen iedereen een prettig Kerstfeest en een Gelukkig Nieuwjaar !!!!

donderdag, december 07, 2006

Sinterklaas


Sinterklaas, wat een feest en wat een verwennerij. De volgende dag was de kleine man nog een heel klein beetje "van slag" . Opa's, oma's neefje en nichtjes en kadootjes pffffff wat gebeurt hier allemaal zag je hem denken, met rode konen zat hij bij te komen van zijn middagslaapje en alles eens op zijn gemak gade te slaan. Toen hij van de eerste schrik bekomen was ging hij lekker spelen met zijn nieuwe auto.


Verder gaat het goed met Tim, hij eet 4 tot 5 boterhammen op een dag en drinkt goed en voldoende. Het avondeten is vaak afwachten, kan vriezen kan dooien. Gisteren heeft hij zijn bord met smaak leeg gegeten maar kan zo weer anders zijn. Maar dat geeft niet, hij eet en drinkt en dat is gewoon klasse !. Tegenwoordig klautert hij zelf de bank op en af en zag ik hem vanmorgen een poging te doen om via het stuur van zijn auto het aanrecht zien te bereiken. Tja dat gaat natuurlijk niet, maar leg dat maar eens uit aan een peuter die heeeel goed weet wat ie wil en alles "selluf" wil doen. Het is echt ongelooflijk te zien hoe goed hij eruit is gekomen na alles wat hij ondergaan heeft. Medisch gezien een uitzondering want vaak gaat het anders. Wat zijn wij dan toch gelukkig echt oprecht gelukkig en dankbaar. 1e Kerstdag is Tim vorig jaar thuis gekomen en hoe. Nu 1e Kerstdag is het genieten, geen slangen geen alarmen geen "aansluiten". Deze Kerst is dubbel genieten !.

vrijdag, november 24, 2006

Boodschappen doen enzo............




Afgelopen week naar het CB geweest. Dat ging prima, moet zeggen dat de mensen erg vriendelijk en begrijpend waren. Ook daar waren ze verbaasd over zijn goede ontwikkelingen. De arts vroeg of Tim al kruipt en "langs loopt" . Nou dat doet hij allemaal, ze moesten eens weten want vanmorgen zat hij gewoon met de afstandsbestuurbare auto te racen. "ben ook al 1 jaar". De dktp prik heeft gelukkig maar 2 dagen geduurd met een beetje koorts, had ie wel van die mooie rode wangen !. De eerste keer dus dat een prik gewoon verloopt zonder teveel toestand en achteruitgang, heeeeerlijk. En gisteren met Martin mee geweest naar Aalsmeer om bloemen te halen en daarna nog even wat boodschappen te doen bij de Macro in Amsterdam. Tim vond het super en zat lekker tussen de boodschappen in de grote winkelwagen. Keek zijn ogen uit. Ondertussen nog even 2 boterhammetjes naar binnengewerkt. Echt een super kind, zo gemakkelijk, je hoort hem niet jengelen of zeuren dat ie iets niet wil, hij kijkt en lacht en vermaakt zich prima. Wat willen wij nog meer ?.

dinsdag, november 14, 2006

Bruune bonen en pap ?.



Nee bruine bonen en een bordje pap zijn niet langer de favorieten van ons mannetje. Gisteren heeft hij voor het eerst een plakje brood gehad, of liever gezegd ; 2 plakjes brood. Eentje met chocopasta en de andere met gestampte muisjes. Lekkerbek. Ik had zijn bordje met pap klaar gemaakt lekker met roosvicee en wat extra suikers en vetten. Het zag er heerlijk uit, al zou ik het zelf nooit eten de geur alleen al. Maar goed, das een heel ander verhaal. In de stoel, slab voor en tja, niet eten. Nu is dat een bekend verschijnsel maar toch. Onze truckendoos is ook zo langzamerhand aardig leeg geraakt. Dus dan maar een broodje proberen. En ja hoor,smullen dat 'ie deed. En zijn drinken was ook niet goed, hij moest net als ik, ook een beker thee. Nou, prima hoor jij ook thee. Al vrij snel had hij het eerste plakje op dus daarna nog eentje gesmeerd en die heeft hij ook helemaal opgesmikkeld. Nu maar even kijken hoe zijn darmen reageren, hij krijgt immers elke dag nog laxeermiddel door de pap. Ik kan het ook wel door zijn drinken doen maar dan drinkt hij het niet op. Hij krijgt nu dus niets binnen dat kan resulteren dat hij een slechte stoelgang gaat krijgen en daardoor niet meer wil eten omdat hij een "vol" gevoel heeft. Euh.....tja wij zien het wel zal wel een kwestie zijn van tijd, even wennen en doorzetten. Roosvice laxo en lauw water kunnen ook een hoop doen.

woensdag, november 01, 2006

Opgeruimd staat netjes en in ons geval : normaal



Een tijdje terug het kamertje van Tim onder handen gehad. Dat wil zeggen : al zijn slangen en pleisters en nog veel meer van die toestanden, eruit !. Hoplakee weg d'r mee. De grote zuurstoffles die nog steeds achter zijn bed stond is er nu ook uit. En het ziet er geweldig uit, het is nu net een echt kinderkametje, je kan niet eens meer zien dat er van alles heeft gestaan. Natuurlijk houden wij de spullen nog wel achter de hand, maar dan gewoon weggestopt in een kastje. Kan je het lekker niet zien,haha. Moet zeggen dat het een goed gevoel gaf, en toch ook wel een beetje vreemd. Binnenkort voor het eerst naar het consultatieburo. Hoop toch wel dat ik niet alles tot "in den treure" hoef uit te leggen en weer moet vertellen hoe en wat, want daar heb ik echt geen behoefte aan. Tim moet alleen zijn 4e vaccinatie hebben en verder niets. Tsjonge wat zijn wij toch duidelijk he ?, haha.

dinsdag, oktober 24, 2006

Eventjes logeren



Vandaag heeft onze kleine man een uitstapje gemaakt. Martin en ik moesten naar een afspraak en konden Tim niet meenemen. Dus ging Tim naar Femke (=kinderverpleegkundige Ziezezo)en d'r kinderen Daan en Jente. In de auto zat het mannetje lekker naar buiten te kijken met in de ene hand een koekje en in de andere zijn Knorretje. Want ja, als je gaat slapen dan moet Knorretje mee. Bij Femke aangekomen roetste Tim al direct van mijn schoot op de grond naar Daan (4)en Jente(2). Spelen en kwebbelen, hij vond het beregezellig. Helemaal niet bang. En dat ik weg was heeft hij niet eens doorgehad omdat ie zo gezellig aan het spelen was. Samen eten met Daan en Jente en natuurlijk ook vla eten net als Jente. Na het slapen heb ik hem weer opgehaald en is er veel gekust, kusje hier nog een kusje daar,nog een kusje. Ja, dat komt helemaal goed, haha. Kortom......voor ons was het heel erg fijn dat dit zo kon, en Tim heeft de dag van zijn leven gehad.

woensdag, oktober 18, 2006

Weer een pluim.


Vandaag weer voor controle geweest bij de kinderarts in Alkmaar. En die was wel heel erg tevreden, hij staat er versteld van dat onze man zelf eet en drinkt en geen sonde meer nodig heeft gehad. Boven verwachting noemde hij het. Martin en ik natuurlijk "glimmen van trots". De kinderarts gaf eerlijk toe dat hij het had gehoopt maar zeker niet had verwacht. Hij heeft ons ook wel 2 keer gevraagd of Tim niet nog iets van medicijnen gebruikt. Nee niets, echt helemaal niets. Ook geen puffertjes, nee ook geen puffertjes. Tsjonge dat is toch geweldig, was zijn antwoord. Wel leuk om te zien hoe blij ook een arts kan zijn met vooruitgang. Zo zie je maar weer, ook een arts is maar een mens van vlees en bloed en gevoel. Wij zijn nog wel even met Tim bij de ortho........pedagoog,orthopeda....... mevrouw Mariska geweest. Deze mevrouw werkzaam op de kinderafdeling is gespecialiseerd o.a in het gedrag van kinderen die na een sonde zelf leren eten en drinken. Tim eet wel maar soms kan het een strijd zijn en om te voorkomen dat die strijd zo groot wordt dat hij besluit niet meer te gaan eten, hebben wij bij haar advies gevraagd. Tja...............eigenlijk doen wij het goed en moeten maar gewoon zo doorgaan. Oke, nou das dan fijn. Dus blijft het voorlopig gewoon ploeteren,jengelen,acteren,jongleren en creatief zijn met vocht en vet. En het op allerlei mogelijke manieren in zijn eten of drinken stoppen. Nou dat gaat ons lukken hoor !.

maandag, oktober 02, 2006

Wij zijn klaar voor het snotterbellenseizoen !!



Het gaat lekker met ons mannetje hij doet erg goed zijn best. De sonde hoeft er voorlopig en wij hopen, nooit meer in, en de zuurstof er nooit meer aan. Tim drinkt sinds kort uit zijn eigen tuitbeker, dat had hij nog nooit gedaan. Complete verrassing toen wij hem dat zagen doen. Ook begint hij nu aardigheid te krijgen in het eten van nieuwe dingen, zoals (inderdaad Jenine) een schuimblok en peuterkoekjes. Voorheen pakte hij het aan en smeet het weer weg, maar nu bekijkt hij het grondig, draait het tig keer om en begint te smikkelen. Ook zijn vochthuishouding is weer op peil. Het was even spannend maar het is allemaal goed gegaan, mede ook danzij de goede ondersteuning van de kinderarts en Ziezezo (team kinderverpleegkundigen). Vanmorgen weer zijn anti RS-virus prikjes gehad dus wat ons betreft kan de herfst nu echt beginnen. Wij zijn er klaar voor.

woensdag, september 27, 2006



maandag, september 25, 2006

Zonde van die sonde



Tja, het is me wat. Gaat het lekker met de zuurstof dwz dus zonder zuurstof. Krijgen wij problemen met zijn vochhuishouding. Tim is aan het uitdrogen en dat gaat nu wel een beetje erg snel. Het eten gaat best wel goed, maar het drinken niet. Hij drinkt een paar slokjes en dat is het. En dat is dus veel te weinig om op peil te blijven. Je ziet dat hij erg snel moe is en bijna niet meer plast. Vanmiddag maar weer overleg gehad met de kinderarts maar die had niet zulke prettige mogelijkheden. Als eerste oplossing opnieuw de sonde inbrengen en 400 a 500ml vocht er letterlijk en figuurlijk in pompen, als dat niet lukt een opname en een pechsonde of een infuus. Maar wij willen liever geen pechsonde omdat hij daarvoor onder narcose moet en dan een opening in zijn buik en darmen krijgt. Maar de arts vond een infuus geen oplossing. Ik zal toch nog es met hem overleggen omdat ik van mening ben dat een infuus wel moet lukken. En als dat dan voor langere tijd moet, dan moeten zij mij dat maar leren en verruilen wij de zuurstoffles wel voor een perfussor. Spuiten en naalden zijn mijn 2e natuur dus dan moet geen enkel probleem zijn. Alles liever dan een pechsonde..............Wat een gedoe ook, zijn ondertussen wel een beetje moe van constant oplossingen voor problemen moeten bedenken. Maar vooruit, geeft niet hoort erbij. Vanavond is de sonde om 19.00 uur ingebracht en was er om 21.00 uur alweer uit........................................................................................Morgen is er weer een nieuwe dag, nieuwe ronde, nieuwe kansen zullen we maar zeggen.

vrijdag, september 22, 2006





Dit zijn de eerste foto's van Tim zonder zijn pleisters,zuurstofslang en sonde. Een uniek moment dat moesten wij natuurlijk direct vastleggen op de gevoelige plaat.

Mijlpaal !!!!!!

Tja, inderdaad, dat is het.
Gisteren bij de kinderarts geweest in Alkmaar, voor controle.
Wij vertelden hem, hoe Tim het doet en daarop heeft hij besloten om de zuurstof die hij 's nachts nog had, maar te stoppen. Echt helemaal super. Natuurlijk moeten wij wel in de gaten houden wat zijn saturatie is (zuurstofgehalte in het bloed), maar als die goed blijft, dan kan de zuurstof er dus EINDELIJK af !. Geweldig nieuws, en dit keer hoefde ik niet eens te slikken vanwege de tranen, ook dat gaat dus steeds beter, haha. Vannacht dus even de wekker gezet en gekeken. Was wel even spannend toen ik naar zijn kamertje ging. Maar toen ik de getallen zag die de meter aangaf was ik dik tevreden en natuulijk erg blij. Hij kan dus nu echt zonder zuurstof, bijna niet te geloven toch is het zo. Een goed gevoel en grote opluchting. Wel een beetje vreemd om hem gisteravond in zijn bed te leggen. Normaal dan plakken wij altijd meters pleister op zijn wangen en neus, voor het zuurstofbrilletje en om de sonde opnieuw vast te maken zodat alles "slaapproof" is en er weer een nachtje tegenaan kan. Maar dit keer was het kleertjes uit, wassen,tandjes poetsen,pyama aan en de saturatiemeter om zijn teen vast maken. En dat was het........in bed, handjes vouwen,knuffelen en slapen. Echt heel vreemd. Je merkte aan Tim dat hij ook dacht "hee dit is anders" . Hij heeft altijd al pleisters op zijn neus gehad en nu niet, hij lag in zijn bed en bleef maar voelen aan zijn neus en te peuteren met die kleine vingertjes. Nee, de pleister was er niet meer, en maar voelen, op zijn neus en op zijn wang te kriebelen want daar zitten ook altijd pleisters maar die waren ook weg. Nou ja zeg, wat vreemd.

Geen pleisters op zijn neus ?. Nee, want wat wij nog niet hebben verteld is, dat de sonde er ook uit is. Omdat Tim de afgelopen 1,5 week vrijwel elke dag de sonde eruit trok was het voor ons geen doen meer. De hele dag moet je constant opletten dat hij niet expres het ding eruit trekt. Soms is de verpleegkundige net geweest de sonde inbrengen en ze is nog niet buiten of hij ligt er al weer uit. En vooral 's avonds om 10 uur wanneer hij zijn laatste voeding krijgt is dat niet fijn. Vaak blijf ik er het hele uur vlakbij want ik wil niet dat hij de voeding in zijn longen krijgt. De laatste 2 dagen was het sonde inbrengen zo'n verschrikkelijk probleem.Het lukte dan ook niet op dat moment zodat de verpleegkundige later op de dag weer terug moest komen. Afgezien van het heftig protesteren en huilen van Tim, was het voor ons ook een uitputtingsslag. Dus hebben wij besloten om het zonder te proberen. Wij mogen het 2 dagen proberen, goed opletten dat hij niet teveel uitdroogt en dus zorgen dat hij in ieder geval 500ml vocht binnen krijgt. Dat lijkt niet zo heel erg veel, maar voor iemand die weinig eet of drinkt en normaal 800ml binnen krijgt, is dat best wel pittig. Maar goed, wij zijn vandaag begonnen en ik moet zeggen dat het tot nu toe redelijk gaat. Al wil je niet weten hoe wij dat voor elkaar krijgen, het duo Mini en Maxi is er niets bij. De hele truckendoos wordt leeg gehaald. Als hij maar wat binnenkrijgt, en vooral niet kwaad worden of ongeduldig of wanhopig. Gewoon blijven lachen,zingen en doen alsof het je niets kan schelen dat Tim mopperend zijn 75ml pap naar binnen murmeld. Want.......aan het einde van de rit die bijna een uur duurt, zit wel de 75ml erin. Ziezo, op naar de volgende "eet sessie" . Het lijkt nu misschien alsof wij een stel barbaren zijn die ons kind zijn eten naar binnen proppen, maar dat is het niet. Als wij het niet doen moet de sonde er weer in, of nog vervelender, een mickeybutton. Dat is een uitwendige aansluiting op zijn darmen zodat het rechtstreeks in zijn darmen komt. En dat probeer je zo lang mogelijk uit te stellen of beter nog, te voorkomen. En op deze manier moet dat lukken.........................Bijna, wij zijn er bijna.

dinsdag, september 12, 2006

Bezoekje aan het VU


Vandaag weer even een controle bezoekje gebracht aan het VU, nou ja even...... afspraak van 15.oo uur en dan 19.00 uur thuis zijn ??. Maar goed. De artsen waren erg tevreden over hoe Tim het doet. Zowel zijn gezondheid als ontwikkeling zijn prima. Zijn lengte en gewicht hangen wel een beetje aan de onderkant van het lijntje maar kan verder geen kwaad. De fysiotherapeut was ook erg tevreden en Tim vond de speeltjes die ze voor hem op de mat had gelegd erg intressant. Het eten is nog wel een groot probleem vandaar dat hij nog een sonde heeft. Maar met veel oefenen en heel veel geduld moet ook daar wel een keer een wending in komen.

zondag, september 10, 2006

Tommy is mijn vriendje !

Dit is mijn vriendje Tommy.
Tommy is heel erg lief hij geeft mij altijd kopjes, kijik maar.











Als ik er dan genoeg van heb, duw ik hem gewoon opzij ik ben heeeeeel sterk !.

Gisteren had mamma Tommy naar buiten gedaan, dat vonden wij allebei niet leuk.
Ik kroop naar de deur en ging voor het raampje zitten tegenover Tommy die zat buiten aan de andere kant van het raampje. Dat vond mamma wel een beetje sneu en toen heeft ze gelukkig mijn harige vriendje weer naar binnen gelaten.

zondag, september 03, 2006

Groene grrrrrrrroenten.

Oh nee he, wat gaat ze mij nu weer geven. Het lijkt niet erg op Danoontje, kijk dan toch die groene kleur en het zit gewoon in een kopje en niet in een fel gekleurd bekertje nou......ik vertrouw de boel niet. Dit kan gewoon niet goed zijn, bestaat niet !.



Zie je nu wel ?, ik zei het toch. Brrrrr wat vies, dat eet ik echt voorlopig niet weer. Moet er bijna van kokhalzen brrrrrrr echt vreselijk vies hoor. Bah, dit ga ik echt niet meer eten, ze eten het zelf maar. Geef mij maar gewoon zo'n fel gekleurd bekertje met Danoontje. Das tenminste lekker.

Tandjes poetsen.

Ik heb al 7 tandjes dus moet ik poetsen.
Kijk maar hoe goed ik dan al kan.














Ik durf het borsteltje helemaal in mijn mond te doen en mamma mag dat ook.
Vind ik helemaal niet griezelig.
Het eten gaat ook steeds beter. Mamma doet nu extra schepjes in mijn voeding zodat ik goed kan gaan groeien. Als ik voldoende reserve's heb opgebouwd gaan ze mij weer "uithongeren" .
Zo hopen pappa en mamma en ome dokter dat ik zelf ga eten en mijn sonde eruit kan.

zaterdag, augustus 26, 2006

Komt tot zien, een heuse Circus act !.


Ja ja, ben weer bijna helemaal opgeknapt van mijn verkoudheid. De zuurstof is er overdag weer af. In principe kan het wel, zolang Tim rechtop zit en aan het spelen is, is zijn saturatie altijd beter dan wanneer hij in bed ligt. In zijn bedje is het soms net op het randje van kunnen maar wij proberen het gewoon, 's avonds kan hij weer bij tanken omdat dan de zuurstof er weer aan gaat.
En vandaag voor het eerst samen de weekend boodschappen gedaan in Wieringerwerf. Zodra ik de wagen uit de gang pak, staat de kleine man al te wiebelen en te lachen in zijn box. Hij begrijpt goed dat hij dan naar buiten gaat, en vindt het super. Vandaag dus naar Wieringerwerf, met de auto omdat het te ver is met de fiets en bovendien kan ik dan meer boodschappen mee nemen. Eerst gaan wij naar een kleine supermarkt, Tim in het karretje en kijkt zijn oogjes uit, af en toe doet hij Brrroem brrrroem en vermaakt zich prima. Dan staan wij uiteindelijk bij de kassa te wachten en dan roept een andere vrouw/oma heel hard zodat wij dat ook horen "kijk dat jongetje heeft ook een slangetje in zijn neus, net als Guido, maar die is nog maar heel klein, als het straks beter gaat mag hij naar huis "!. Ik doe net alsof ik het niet hoor en kijk strak voor mij uit, maar ondertussen roep ik in mijn gedachten vanallerlei verwensingen naar haar uit. Alsof ze wil zeggen dat het heel erg is voor haar kleinzoon omdat die nog maar zo klein is, en mijn Tim is al zooo groot, dat is niet erg. Nou mevrouw, kleine kinderen worden ook groot en de slangetjes groeien gewoon mee, bovendien heeft uw kleinzoon ontzettend veel geluk als hij straks al naar huis mag, dat heeft bij ons 6 maanden geduurd !, en de rest.
Dom mens, klein verstand. Nou ja, wij rekenen de boodschappen af en gaan naar de volgende supermarkt. Ondertussen kijken heel veel mensen naar ons, eerst naar Tim dan naar mij dan weer naar Tim, voel mij net een wandelende attraktie. Maar het is niet anders. Gaan wij de supermarkt binnen en staat er een mevrouw naar ons te kijken.............haar mond valt bijna open en haar ogen rollen er bijna uit !, ze draait zich zelfs helemaal om, om het nog beter te kunnen zien. Even denk ik nog dat ze me aan de arm wil pakken om te vragen "wat het 't ie dan ?", nou daar "het ik geen zin an om dat te zeggen" . Ik recht mijn rug en met mijn neus in de lucht stap ik ferm door. Het hekje zwaait open en sluit weer achter ons. Zo gelukkig, kan ze ons ook niet meer vragen. Natuurlijk begrijpen wij heel goed dat het er sneu uit ziet en dat een ziekenhuis opname voor een kind in welke toestand dan ook altijd vervelend is, maar dat betekent niet dat je er altijd maar tegen moet kunnen. En vandaag is dus zo'n dag, jammer dan.
Wel hebben wij al onze boodschappen kunnen doen en op de terugweg viel de kleine schat in een diepe slaap. Zwaar werk hoor, boodschappen doen, haha.

woensdag, augustus 16, 2006

Hmmmm, hallo daar !.

Mag ik even uw aandacht ?.
Ben eindelijk weer een beetje van mijn koudje af, wat een gehoest zeg !.
In mijn longetjes klinkt het nog wel een beetje alsof er een grote verbouwing gaande is.
Veel piepen en zagen en nog veel meer geluidjes, maar dat geeft niet als ze het maar mooi afwerken, haha. De zuurstof kan er nog net even overdag niet af, maar dat komt binnenkort wel weer. Ik ben een boef. Ik moet keihard lachen om alles wat ik niet mag van mamma. Als mamma "nee" zegt ga ik gewoon heel hard lachen, en als ze dan nog vaker nee zegt dan ga ik er dood leuk ook nog bij zwaaien. Ik ben ook al druk met het ontdekken hoe ik eventueel uit de box en mijn bed zou kunnen klimmen.Dat ome dokter zegt dat ik eigenlijk pas 10 maanden ben, deert mij niets, ik ga lekker mijn eigen gang !.

donderdag, augustus 10, 2006

Ben weer beetje ziek.


Ben weer vreselijk verkouden en hoest bijna de longen uit mijn lijf en daardoor ga ik ook weer gemakkelijk spugen. Maar even kijken hoe lang de koorts aanhoudt en of ons mannetje "tierig"genoeg blijft.
En anders moeten we de kinderarts maar weer bellen voor overleg. Een virusje is geen probleem meer voor ons, daar maken wij ons niet meer druk om, maar een bacterie kan vervelende en grote gevolgen hebben. Dus blijft het een beetje heel erg vinger aan de pols houden, soms zelfs bijna figuulijk. Wel is hij overdag weer aan de zuurstof, dat heeft hij nu toch weer even nodig, jammer maar het is niet anders. Zo gaat het nu eenmaal en is helemaal niet erg.

Ondertussen gaat ons kereltje zich in rap tempo ontwikkelen.
Zo trof ik hem vanmiddag staand in zijn bed aan. Hij was boven op juffrouw Haas gaan staan en probeerde uit alle macht zijn zuurstoffles te grijpen. Toen dat niet lukte probeerde hij zich op te trekken en zijn been over de rand van zijn bed te slaan. Gelukkig voor ons en helaas voor hem, staat zijn bed inmiddels op de laagste stand. Wij hopen dat het nog even duurt voor wij in de kamer een klap horen gevolgd door geschreeuw, als teken dat hij uit zijn bed is gevallen. Maar ja je weet het niet, klimmen schijnt in de familie voor te komen verder zeg ik daar maar niets over, haha. Volgende keer maar gewoon weer de slaapzak aan.

zaterdag, augustus 05, 2006

Voor het eerst op vakantie

Voor het eerst op vakantie, de kleine man vond het geweldig.
Vooal het autorijden vond hij super en keek zijn oogjes uit, niet een keer heeft hij gehuild of geklaagd dat de rit te ver was of niet leuk meer. Vaak viel hij direct al in slaap. Voordat wij op vakantie gingen zijn we eerst 's morgens nog even naar de kinderarts geweest. Tim hield steeds minder voeding binnen en het leek hem telkens meer pijn te doen en dat is natuurlijk niet normaal. Dus toch maar even gebeld en de arts wilde hem dan wel graag even zelf zien. Het lijkt erop dat Tim vanwege het buikgriepvirus nog een beetje problemen heeft met zijn darmen. Daarom krijgt hij nu weer andere voeding deze is lactosevrij. En ja hoor, het is een echt tovermiddel !!. Wij weten niet wat ons overkomt. Jeetje zeg, eindelijk niet meer spugen, geen kromme tenen of angstige momenten wanneer de voeding erin loopt en geen buikpijn meer wanneer de voedingstijd nadert. Pfff wat een verlichting. Heb zelfs weer een beetje tijd over om even wat anders te kunnen gaan doen. En natuurlijk tijd om ontspannen vakantie te vieren, want dat hebben wij zeker gedaan. Tim heeft voor het eerst gezwommen in een zwembad, dat vond hij erg leuk, kon er geen genoeg van krijgen. Spetterde zichzelf helemaal nat, wreef het water uit zijn oogjes en spetterde vrolijk verder.
Ook heeft hij voor het eerst zelfstandig gezeten en een dag later ging hij zelf staan. Af en toe met een blik in zijn ogen van "hu, kijk mij eens " . Nee echt, wij hebben een heerlijke vakantie gehad en Tim is een heerlijk en lief kind want hij vind alles prima en moppert bijna nooit. Zelfs slapen in zijn campingbed was geen probleem. Alleen wel jammer dat de sonde er 3 maal uit was, maar efin, de mensen in het Sofia in Zwolle waren erg vriendelijk en hebben ons elke keer prima geholpen. De zuurstof is overdag lekker uit geweest, en het ging goed geen enkel probleem. Ach, zo langzamerhand...........................
Met pappa spelen en klieren op de bank

Lekker fietsen en even uitrusten op een terrasje in Hattem.

In de Ossenstal, "meneer doet u mij maar zo eentje".

donderdag, augustus 03, 2006

Mijn eerste verjaardag !!!

Wat een feest, en wat heb ik veel kadootjes gekregen. Toen ik wakker werd hingen er allemaal slingers in de kamer en ook ballonnen. Ik keek mijn ogen uit en vond ze prachtig !.

Was wel een beetje onhandig dat ik mijn sonde eruit had getrokken, dus moesten wij voordat de visite kwam snel nog even naar het ziekenhuis in Zwolle.

Ook het ontbijtje dat mamma geregeld had ging niet

door. Het ontbijt werd speciaal door Molly en Kaatje van het park gebracht.